Μυθοι κ πραγματικότητα για τη συναυλία των «Nouvelle Vague»

Mύθος: Oi Nouvelle Vague είναι γνήσιοι εκπρόσωποι της Γαλλικής Πόπ.

Πραγματικότητα: Αλήθεια. Η μουσική τους είναι ο ορισμός του easylistening με τη στροφή τους προς το Lounge από την ακατάπαυστη Bossa Nova του παρελθόντος, να είναι περισσότερο από ποτέ αισθητή. Kαι για αυτό, για όσους ήρθαν χτες σε πρώτη επαφή με το συγκεκριμένο είδος, λογικά η συναυλία τους θα μπεί άνετα στο πάνθεον των καλύτερων Live σε αυτή την πόλη. Kαι επειδή σαν κοινό δεν είμαστε «συνηθισμένοι» στη Γαλλική γλώσσα θεωρώ ότι (μέχρι ενός σημείου) σωστά έπραξαν κ ακολούθησαν το δρόμο των διασκευών μιας κ σε διαφορετική περίπτωση, κ πάντα βάσει λογικής, ο κόσμος από τη  μέση του θεάτρου κ πίσω, όπου δεν είχε οπτική επαφή με τις ατελείωτες ποδάρες της Mareva Galanter κ την αψεγάδιαστη προσωπάρα της,  θα είχε κοιμηθεί, ενώ από τη μέση κ μπροστά θα πετούσαν μπουκάλια μπύρας στη σκηνή. Τα λίγα τραγούδια που ακούσαμε από το άλμπουμ τους δυστυχώς πήγαν άπατα, ο κόσμος δε συμμετείχε σε καμία από τις στιγμές αυθεντικής δημιουργίας της μπάντας, θεωρώ όμως επίσης ότι οι μουσικοί τους είτε ήταν εκεί είτε έλειπαν το ίδιο κ το αυτό. Βαρετοί, αδιάφοροι, με μουσικές εκτελέσεις επιπέδου μπάντας σε φοιτητική κατάληψη. Κ για να είμαστε δίκαιοι αναφερόμαστε σε καλή φοιτητική μπάντα όχι σαν αυτήν εδώ...

Μύθος: Οι Ηρακλειώτες στήριξαν το event.

Πραγματικότητα: Aλήθεια. Κ η Μόνικα είχε κόσμο και οι Archive αλλά αυτό που έγινε χτες το βράδυ στο Αστόρια δεν το είχα ξαναδεί. Ο κόσμος είχε γεμίσει το θέατρο ασφυκτικά κ είχε μάλιστα κ εκπληκτικό παλμό στα αγγλόφωνα τραγούδια της μπάντας. Τελικά υπάρχει ελπίδα σε αυτή την πόλη, κ εδώ αξίζει κ ένα τεράστιο μπράβο σε όλους όσους διοργάνωσαν (περιοδικό ΜΟΝΙΤΟΡ) κ στήριξαν μία τέτοια εκήλωση.

Μύθος: Tο εισητήριο είχε την χαμηλότερη τιμή από όλες τις συναυλίες στην Ελλάδα.

Πραγματικότητα: Αλήθεια. Στην Κρήτη τα 20 Ευρώ ήταν πράγματι η φθηνότερη προπώληση ανά την Ελλάδα (άσε που εμένα μου το κέρασε το αδερφάκι μου οπότε είμαι κ στο κέρδος…), παρόλα αυτά θεωρώ επιεικώς απαράδεκτη τη διάρκεια του live το οποίο μετα βίας ξεπέρασε τη μιάμιση ώρα! Το συγκρότημα έδειξε δυστυχώς να μην σέβεται το κοινό που πήγε κ έδωσε το εικοσαρικάκι του, κυριολεκτικά ξεπετώντας το! Επίσης πιό πολύ ώρα κυριολεκτικά «τους ικετέψαμε» να κάνουν encore (τους Muse στο Wembley τους είχα «παρακαλέσει» λιγότερο…) παρά την ίδια τη διάρκεια του encore. Να σημειώσω σε αυτό το σημείο ότι την προηγούμενη εβδομάδα είδα τα «Υπόγεια Ρεύματα», τα οποία έπαιξαν 2ωράκι γεμάτο δικές τους συνθέσεις με μόλις δύο διασκευές, κ μπορεί να μην ξετρελάθηκα τουλάχιστον όμως μου έδωσαν ένα δείγμα του τί πραγματικά πρεσβεύουν στην Ελληνική Μουσική Σκηνή. Οι Γαλλιδούλες μου, με όλο το θάρρος πάντα, αυτό δεν το κατάφεραν παρά στο ελάχιστο.

Μύθος: To Playlist τους ήταν μαγευτικό κ σε ταξίδευε στα μονοπάτια της μουσικής τους.

Πραγματικότητα: Ούτε αλήθεια, ούτε ψέμα. Έχω πάει σε πολλές συναυλίες αλλά ποτέ δεν είχα δεί μία μπάντα που θα με έκανε να καρφιτσώσω πάνω της την ετικέτα «Εντός εκτελούνται Διασκευαί«! Και ξαναλέω ότι προσωπικά θα εκτιμούσα ειλικρινά το να έπαιζαν περισσότερα γαλλόφωνα τραγούδια από το τελευταίο τους cd «Couleurs Sur Paris» το οποίο είναι μάλιστα κ αρκετά καλό, από το να ακούσω για μιά ακόμα φορά το παντελώς αδιάφορο «Blue Monday«, το «Τoo Drunk to Fuck» όπου το κοινό παρακινήθηκε να φωνάξει τρείς φορές «Γ@μήσου» (τον λόγο αλήθεια δεν τον κατάλαβα ποτέ, ούτε κ την αιτία που το τραγούδι αντί να κρατήσει 2:40 όπως εδώ κράτησε κοντά 10 επαναλαμβάνοντας στα όρια την βλακείας το «Too Drunk to Fuck!) κ κυρίως το «Βlister in the Sun» το οποίο προφανώς θεωρουν «Χρυσή Στιγμή» της πορείας τους (?) κ για αυτό μας το είπαν δις! ΝΑΙ ΔΙΣ!!! Εδώ βάζω ξανά αστερίσκο για να πώ ότι ακόμα και ο Χατζηγιάννης φέτος στο Παγκρήτιο το «Χέρια Ψηλά» δεν τόλμησε να το πεί δεύτερη φορά... (ναι πήγα κ σήκωσα κ τα χεράκια μου ψηλά, δεν κατάλαβα, υπάρχει πρόβλημα…?)

Μύθος: Το πιό δυνατό σημείο της μπάντας είναι η σκηνική τους παρουσία.

Πραγματικότητα: Αυτό ξαναπές το. Η ενέργεια κ η χημεία των κοριτσιών είναι πραγματικά  απίστευτη! Το ίδιο κ ο ερωτισμός τους, σε σημείο που νόμιζες ότι «μας κόβει δε μας κόβει το ραδιοτηλεοπτικό στο επόμενο πεντάλεπτο». Οι κοπέλες ήταν κυριολεκτικά κούκλες, προκαλώντας κύματα ενθουσιασμού στο ανδρικό κοινό και φθόνου στον γυναικείο… Επίσης η μία από τις δύο (όχι Mareva μου δε λέω για σένα, για την άλλη τη «μαλιτζέβελη» την κοντή λέω που δεν ξέρω το όνομά της…) ήταν κυριολεκτικά «κομμάτια», πράγμα το οποίο βοήθησε ακόμα περισσότερο μιάς κ κυριολεκτικά έκανε στην σκηνη ΒΑΘΙΑ ΑΡΩΣΗ! Κάτι σαν τον Sheldon Cooper από το Big Bang Theory εδώ!

Μύθος: Το κοινό έγινε μάρτυρας των φαινομένων «Crowd Surfing» κ «Σχιζοφρένεια»

Πραγματικότητα: Και όμως είναι Aλήθεια! Ειλικρινά δεν το περίμενα ποτέ ότι σε συναυλία των Violent Femmes (Sorry, Nouvelle Vague ήθελα να πώ…) θα έβλεπα ποτέ νεαρούς να κουτουλιούνται μεταξύ τους λες κ είναι σε live των Μetallica ή ακόμα περισσότερο την «δε μπορεί είσαι από άλλο πλανήτη» ενέργεια νεαρού «ροκά» να κάνει «Crowd Surfing» λες κ είχε μπροστά του Ιggy «μετά το» Pop «κυριολεκτικά δέν έχει stop» (αν και λογικά θα πρέπει να ήταν ένα είδος «σεξουαλικής εκτόνωσης» μιάς κ ο συγκεκριμένος είχε περάσει πάνω από μία ώρα δίπλα στο παραμυθένιο Marevaκι…). Sorry ρε φίλε αλλά λογικά αν στην επόμενη συναυλία των Pearl Jam αποφασίσεις να ανέβεις στη σκηνή, θα πρέπει βάσει μαθηματικής εξίσωσης να κρατάς μαζί σου σαπούνι κ σκοινί…

Συμπερασματικά, καλά ήταν χτές αλλά δεν τρελλάθηκα κιόλας. Οι Γαλλιδούλες έτσι κ αλλιώς ήταν πάντα του στύλ μου, κ αν απέφευγαν το διπλό encore που κράτησε 35 λεπτά για να μας πούν δύο τραγούδια σύν το «Blister In the Sun» (το οποίο τη δεύτερη φορά δεν μετρούσε, οπότε και δεν υπολογίζεται ώς τρίτο τραγούδι…), και φυσικά τις συνεχόμενες λούπες από διασκευές, η  συναυλία τους θα ήταν σαφώς καλύτερη.

Βέβαια τότε μπορεί να μην είχε κ τόσο κόσμο, μιάς κ πιθανόν να μην τους ήξερε και κανείς.

ΒΟΝUS 1

Φυσικά… Το «Blister in the Suuuuuuuuuuun» σε βιντεάκι το έχει τραβήξει ο φίλος μου ο Νίκος κ είναι εδώ

ΒΟΝUS 2

Μύθος: H Mareva Galanter είναι ένα «κακάσκημο μπάζο» κ φέτος τα Χριστούγεννα κανείς δε θα της χτυπήσει την πόρτα για να της πεί τα κάλαντα…

Πραγματικότητα. Tα λόγια είναι περιττά. Οι φωτογραφίες του φίλου μου του Κυριάκου (by the way thanks φίλε!) τα λένε όλα.

Δεν βγήκε άλλωστε τυχαία Miss France το 1999.

Και κάθε άλλο παρά «τυχαίο» είναι το γεγονός ότι την ερωτέυτηκαν χτές βράδυ ΟΛΟΙ οι Ηρακλειώτες που πήγαν στη συναυλία.

Εν ολίγοις κ για να μη το ζαλίζουμε:

MAREVA GALANTER (εδώ το official site…) MARRY ME!