Εδώ και πολλά χρόνια έχω στο μυαλό μου πως σίγουρα κάποια στιγμή της ύπαρξής του, ο Jack Johnson θα ναυάγησε σε ένα ερημικό νησί της Χαβάης όπου και πέρασε μήνες πολλούς ίσως και χρόνια της ζωής του πάνω σε μία παραλία, αυτάρκης και υγιής, γρατζουνώντας το γιουκαλίλι και την κιθάρα του, καβαλώντας ολημερίς κύματα και σκαρώνοντας τη νύχτα σκοπούς για να υμνήσει τη θάλασσα, τη ζωή, και τον κορίτσι του, έτσι ώστε όταν θα ερχόταν το πλοίο που θα τον έσωνε αυτός να είχε ήδη έτοιμα καμία διακοσαριά τραγούδια για της δείξει πως δεν έπαψε να τη σκέφτεται ποτέ, έστω και για μιά στιγμή. Για το αν τελικά τα κατάφερε δεν ξέρω. Παρόλα αυτά, τώρα που προφανώς επέστρεψε στον πολιτισμό και βρίσκεται ήδη στον έκτο του προσωπικό δίσκο, ακόμα και αν κάποια από τα τραγούδια του από άλμπουμ σε άλμπουμ πια δεν ξεχωρίζουν, ο Jack παραμένει η ιδανική συντροφιά για να διαβάσεις το βιβλίο σου στην παραλία χωρίς να σε ενοχλεί κανείς έχοντας διαρκώς στο μυαλό σου τους ήχους της θάλασσας.
Και μπορεί να μην ξέρω να σερφάρω, αν ήξερα όμως (όπως ο Τζακ) θα θελα όταν συναντούσα το μεγάλο κύμα να άκουγα αυτό.
Ναι. Διπλής.
Blast From the Past
No19 για τη Blogovision 2012 οι Deftones με το «Koi No Yokan»
No19 για τη Blogovision 2011 οι Wilco με το «The Whole Love«
No19 για τη Blogovision 2010 ο Seal με το «Commitment
Μέχρι τώρα
No19. Jack Johnson «From Here to Now to You» No20. She and Him «Volume Three»