Χορεύοντας με τον Ταραντίνο

Ο Ταραντίνο είναι ένας περίεργος δημιουργός. Γράφει, σκηνοθετεί, υποδύεται ρόλους, κάνει τις παραγωγές, παίζει μουσική κυρίως όμως είναι μέγας γνώστης της αισθητικής του κινηματογράφου, καταφέρνοντας έτσι πάντα να φτιάχνει όμορφες ταινίες. Επίσης σημαντικό είναι το ότι ξέρει πως να στολίζει το οπτικό μέρος της δουλειάς του με την καλύτερη μουσική επένδυση. Ναι. Αυτό που λατρεύω τελικά στις ταινίες του Κουέντιν δεν είναι τόσο το ότι πάντα καταφέρνει και με κάνει βγαίνοντας από τον κινηματογράφο να σιγοψιθυρίζω τα τραγούδια των ταινιών του και να τρέχω την επόμενη εργάσιμη να αγοράσω τα soundtracks. Τον Ταραντίνο τον κάνει ξεχωριστό το ότι οι ήρωές του, από τον πιό cool μέχρι τον πιό κατεστραμμένο πάντα μα πάντα θα βρουν το χρόνο (ο καθένας με τον τρόπο του βέβαια) να χορεψουν. Αυτό λοιπόν που ακολουθεί, είναι ένα μικρό χρονολογικό αφιέρωμα στις πιό σημαντικές «χορογραφίες» των ταινιών του.

1. Reservoir Dogs

O Michael «Μr Blonde» Madsen περιμένει στο κρησφύγετο παρέα με τον αστυνομικό που πήρε όμηρο από τη ληστεία που προηγήθηκε, τους υπόλοιπους συνεργούς του. Στο μεσοδιάστημα και με πρόθεση να τον κάνει να ομολογήσει ποιός τους κάρφωσε στις αρχές ξεκινάει ένα εφιαλτικό χορευτικό με συνοδό μία μπαρμπέρικη λεπίδα και το αξεπέραστο «Stuck in the Middle with you» να παίζει στο ραδιοφωνάκι. «Was it as good for you as it was for me»?

2. Pulp Fiction

Δε νομίζω να υπάρχει κάποιος που να μη γνωρίζει τη συγκεκριμένη σκηνή. Ο Vincent (John Travolta) κυριολεκτικά βγάζει βόλτα τη γυναίκα του αφεντικού του Μία (Uma Therman να πιείς στο ποτήρι) η οποία με τη σειρα της του βγάζει την παναγία στο πιό συγκλονιστικό πρώτο ραντεβού στην ιστορία του σινεμά το οποίο κλείνει με μία ένεση αδρεναλίνης και τη μνημειώδη ατάκα «Say Something…» «Something!» Στο μεσοδιάστημα βέβαια, το ζευγάρι καταφέρνει και μας χαρίζει ένα από το πιό εμπνευσμένα, ξυπόλητα και αυθεντικά ροκ dance acts όλων των εποχών. H Χαρά του Ποζερά.

3. Four Rooms

Σε μία ταινία όπου ο Ταραντίνο σκηνοθέτησε το ένα από τα Τέσσερα Δωμάτια ο αγαπημένος του χαμαιλέοντας Tim Roth σε ρόλο γκρουμ μπαίνει στο δωμάτιο με ένα κομμάτι ξύλο, ένα μπαλτά και ένα κουβά με πάγο. Ο ρόλος του απλός. Θα πάρει χίλια δολάρια αν γίνει εκτελεστής σε ένα περίεργο στοίχημα. Αν ένας Ζίππο ΔΕΝ ανάψει 10 συνεχόμενες φορές, αυτός που τον κρατάει θα χάσει ένα δάχτυλο. Ο αναπτήρας δεν ανάβει ούτε καν την πρώτη φορά το Bellboy τσεκουρώνει το δάχτυλο και αποχωρεί σα να μη συνέβη τίποτα με το ασανσέρ, μιμούμενο τον αξέχαστο Michael Jackson στη χαρακτηριστική κίνηση με το καπέλο του.

4. Jackie Brown

Σε μία από τις λιγότερο αγαπημένες μου ταραντινικές δημιουργίες, ο Robert DeNiro στον πιό σιωπηλό ρόλο της καριέρας του απολαμβάνει ένα ιδιαίτερο χορευτικό, κάτι ανάμεσα σε dragshow και lapdance εν εξελίξει, όταν διακόπτεται από ένα τηλεφώνημα. Καθόλη τη διάρκεια κινείται νευρικά στην κουνιστή πολυθρόνα και δείχνει να το καταδιασκεδάζει (με τον τρόπο του) χτυπώντας τα χέρια του στα πόδια του σαν μικρό παιδί.

5. Kill Bill Vol 1&2

Και οι δύο αυτές ταινίες μοιάζουν με ένα ασταμάτητο χορευτικό show με τους ήρωες να κινούνται σαν να είναι κυριολεκτικά χορογραφημένη κάθε τους κίνηση. Χαρακτηριστικότερη σκηνή όλων, η συνάντηση της Νύφης με τους Crazy 88 όπου έκανε μόδα τις κίτρινες φόρμες και τα Asics Tiger που κατέκλυσαν εν μία νυκτί τις ντουλάπες των απανταχού fashionistas. Kαι ναι. Η Ούμα δε χορεύει με την ουσιαστική έννοια του ρόλου, αλλά είχε παιδί να θρέψει και κόσμο να καθαρίσει. Περιμένουμε με αγωνία το τρίτο μέρος της σειράς το 2014.

6. Sin City

Στο δημοφιλές κόμικ του Frank Miller ο Koυεντίν είναι special guest director αλλά και πάλι δίνει το στίγμα του. Και είμαι 100% σίγουρος ότι η Jessica Alba In Total Black Leather στο ρόλο της 19χρονης Skinny Little Nancy Callahan ήταν αποκλειστικά δικιάς του έμπνευσης. Σταμάτα να διαβάζεις και πάτα Play.

7. Death Proof

Όσο φτάνουμε προς το τέλος οι λέξεις μοιάζουν να είναι όλο και πιό φτωχές. Που θέλω να καταλήξω. H Vanessa «Βutt.erfly» Ferlito προσφέρει υπό τους ήχους του «Down in Mexico» τον ορισμό του lapdance στον Kurt «Stuntman Mike» Russel του οποίου το κακό τέλος μας στέρησε τη δυνατότητα να του πούμε ένα τεράστιο ευχαριστώ για την έμπνευσή του (ουσιαστικά) να το απαιτήσει!

8. From Dusk till Dawn

Το «Από το Σούρουπο στην Αυγή» ο Ταραντίνο δεν το σκηνοθέτησε. Το έγραψε! Κλείνοντας λοιπόν αυτό το μικρό αφιέρωμα θα σας αφηγηθώ μία μικρή ιστορία για την πρώτη από τις δεκάδες φορές που την έχω δει. Η ταινία βγήκε στους κινηματογράφους το 1996. Εκείνη την εποχή ήμουν φοιτητής στον Πειραιά. Μετά τον έρωτά όλων μας με το «Reservoir Dogs» και το «Pulp Fiction» εννοείται και τρέξαμε να τη δούμε από τους πρώτους. Δε θα ξεχάσω λοιπόν ποτέ τη στιγμή που ήχησαν οι πρώτες νότες από τους «Tito and the Tarantula» και κυρίως τα «MAΛΕΦΑΜΟΥΤΙΓΚΟΜΕΝΑΚΙΕΙΝΑΙΑΥΤΟ!» που ακούστηκαν με το που έσκασε σαν πυροτέχνημα η μικροσκοπική φιγούρα της πρωτοεμφανιζόμενης τότε Salma Hayek στην οθόνη. Καθόλη τη διάρκεια του χορευτικού άκουγες μόνο χέρια να σκάνε πάνω σε κούτελα και κούτελα να σκάνε πάνω τους τοίχους! Και φυσικά το όλο χορευτικό έκλεισε με Standing Ovation μέσα σε Ουρλιαχτά με όλο το σινεμά να ζητάει να το ξαναπαίξει από την αρχή!

Pure Fun ή όπως καλύτερα το τοποθετεί ο George ο Clooney στο τέλος «Τhat’s What i call a FUCKING SHOW!»