Album Νο4 for 2011 Duran Duran “All you need is now”

«Ρε συ τα έμαθες τα νέα, έβγαλαν καινούριο δίσκο οι Duran Duran»! Αυτό ήταν, ξαναγύρισα στο σχολείο! Και παρά την αρχική καχυποψία για μία κλασσική ρετροαρπαχτή βγαλμένη από τη χρονομηχανή του «Back in the Future», και με σοβαρή πίστη στα κοντά τριάνταπέντε χρόνια δισκογραφίας που έχουν στην πλάτη τους, πατάω το play με μία δεδομένη ανησυχία για την (πολύ) πιθανή απογοήτευση αλλά και με την κρυφή ελπίδα (που δε θέλει να με αφήσει να περάσω το άλμπουμ στο ντούκου) να παραμένει άσβεστη στο βάθος του μυαλού μου για ένα αποτέλεσμα διαχρονικά «Ντουραντουρανικό»! Πρώτο τραγούδι «All you need is now«. Εύκολα στο soundtrack οποιουδήποτε James Bond με τη φωνή του ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΥ και ΑΓΕΡΑΣΤΟΥ Simon Le Bon να ακούγεται πιο οικεία από ποτέ. To πατουχάκι μου έχει ξεκινήσει να σουλατσάρει ρυθμικά κάτω από το γραφείο. Δεύτερο τραγούδι «Βlame the Machines“ με τον ήχο του να σε παραπέμπει καρφί στην καρδιά των μαγικών 80′s! Το κεφάλι μου έχει αρχίσει πλέον και κινείται ρυθμικά δεξιά και αριστερά και αναζητώ σαν μανιακός τα lyrics στο διαδίκτυο! Τρίτο τραγούδι, τέταρτο, πέμπτο, …, δέκατο τέταρτο…

Τί εννοείς «Τελείωσε»? Δε νομίζω…

Ο χορός στο party της 3ης Λυκείου στο Γυμναστήριο παρέα με το σχολικό μου έρωτα έχει ακόμα δρόμο μπροστά του!

Στο repeat!

Ξανά, και ξανά, και ξανά!

Aν και αγαπημένο μου single από το άλμπουμ παραμένει σταθερά το Blame the Machines, μη χάσουμε και τη Cindy Crawford! (σοβαροί να είμαστε παιδιά…)